Voor ‘leerling van het leven’ Jeanette H. Reitsma is niets vanzelf-sprekend. Als een pelgrim is zij op zoek naar waar het in het leven echt over gaat. Daarbij wordt zij gedreven door een innerlijk verlangen naar echte verbinding. Het is dit verlangen dat het uitgangspunt vormt van haar coach-zijn.
ZING
”’Ik heb een droom – heb jij dat ook? – die pas als ik ten einde raad – mijn ogen open voor mijn hart – zich in woord en beeld verklaart – me in beweging brengt – en zingt.’ Zo luidt het laatste deel van een gedicht dat ik schreef. Voor mij gaat iets of iemand ‘zingen’, wanneer de prachtige authentieke kern zichtbaar wordt: die droom, een natuurverschijnsel, een mens in zijn of haar ware aard. Dit zingen bezit ook de kracht om de omgeving te laten resoneren, de ruimte te laten meetrillen. Dat is een beweging naar buiten. Ik zing graag en schrijf soms liedjes.”
VECHT
“De Week tegen Pesten, vechten tegen kanker, vechten tegen terrorisme. Onze samenleving zit vol vechtlust. Zelf geloof ik dat vechten zinloos is en je er juist het tegenovergestelde mee bereikt van wat je voor ogen had. Als je vecht tegen, focus je op wat je niet wilt, al je energie gaat er naartoe. Daar wordt het probleem juist groter van. Vechten is contraproductief, het ontneemt je een bepaalde ruimte om te ontwikkelen, het lost niets op. Wat wél tot oplossingen kan leiden, is kunnen aanzien en zijn met wat er is, om je van daaruit af te vragen wat je wél wilt in plaats van wat je niet wilt, en te kijken wat daarin jouw aandeel kan zijn.”
HUIL
“Ik kan tegelijkertijd lachen, ontroerd zijn en huilen. Bijvoorbeeld als ik word overweldigd door de schoonheid van een landschap. Het meest van alles word ik geraakt door schoonheid en kwetsbaarheid - twee kanten van dezelfde medaille. En als ik me geraakt voel en wil huilen, doe ik dat. Heel bevrijdend. Wie zijn geraakt-zijn of verdriet wegstopt, belemmert niet alleen zichzelf, maar geeft anderen ook de boodschap dat het er niet mag zijn en ontloopt daarmee verbinding. Je kwetsbaarheid tonen is een uitnodiging aan de ander om er te mogen zijn zoals hij is.”
BID
“Ik ben opgegroeid met een vorm van bidden die vooral ‘vragen’ was en die gericht was op het christelijke beeld van God en Jezus. Nog altijd bid ik regelmatig, maar niet meer zoals ik dat vroeger geleerd heb. Bidden is voor mij nu vooral bewust in contact zijn met iets veel groters dan het beeld dat ik meekreeg. Ik voel mij als mens onderdeel van een groter geheel, een universele energie en als ik bid, plug ik daarin als het ware in. De een noemt die energie God of Jezus, de ander engelen of gidsen, het Universum. Elke ochtend doe ik Qigong-oefeningen, waarbij ik letterlijk contact maak met de energie die bomen en de aarde genereren. Ook praat ik hardop of in stilte met ‘God’ en mobiliseer ik hulptroepen uit het universum bij het schonen van de coachingruimte.”
LACH
“Mensen bij wie ik niet volledig mijzelf kan zijn, ervaren mij als zwaar en serieus. Toch kan ik intens lachen. Als kind lachte ik niet veel. Ik was een buitengewoon consciëntieus kind, een fanatiek sporter, wilde goede cijfers halen, stelde mezelf altijd vragen. Steeds meer leer ik nu te spelen en te lachen. Ik merk dat humor en lachen, de rem eraf durven halen, vooral te maken hebben met open durven zijn, geen angst hebben voor de meningen en oordelen van anderen. Zonder die angst is er meer vrijheid en lichtheid. Behoedzaamheid en de goede sfeer willen behouden werken daarentegen belemmerend. Overigens vind ik niet alles om te lachen. Lachen ten koste van een ander vind ik nooit grappig.”
WERK
“Coaching draait om het creëren van bewustzijn. Het gaat er niet om mijn ontdekkingen op te leggen, maar de ander zijn eigen ontdekkingen laten doen. Mensen hebben een innerlijke wijsheid in zichzelf. Door te spiegelen en vragen te stellen, maak ik hen daarvan bewust. Waar doen zonder nadenken situaties creëert waarvan het lijkt dat we er geen invloed op hebben, werkt bewust-zijn juist bevrijdend. Je ervaart de mogelijkheid dingen anders te doen en meer te leven vanuit wat je werkelijk wilt. Ervaren wat er is, is de eerste stap op weg naar authenticiteit en verbinding en komt in vrijwel iedere coaching aan bod. Zonder bewustzijn is al het andere – communicatie, afspraken maken enzovoorts – een aangeleerd trucje.”
BEWONDER
“Het is zo makkelijk gezegd: wees jezelf. Maar we hebben allemaal geleerd dat we pas echt erkenning krijgen en bestaansrecht hebben als we voldoen aan een bepaald beeld dat buiten ons is gecreëerd. En het krijgen van erkenning, gezien worden, liefde ontvangen, is een menselijke basisbehoefte. Het is een hele klus om onderscheid te leren maken tussen wat je oerinstinct je ingaf om te overleven, dat wat je vanuit je opvoeding meekreeg, en jouw eigen innerlijke wijsheid. Het vraagt lef om het niet meer belangrijk te vinden of je past binnen het beeld dat anderen zich van jou hebben gevormd. Het spanningsveld tussen authenticiteit en verbinding wordt hierin voelbaar. Ik verlang ernaar om in liefde en vrijheid en volledig authentiek open te durven zijn om me te uiten en te doen wat ik te doen heb. Ik heb bewondering voor mensen die dat kunnen en daarbij respectvol blijven naar anderen.”
WEES
“In het rijtje ‘Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder’ mis ik de stilte, het zijn. ….. Voel je dit briesje? Stilte gaat over zijn in plaats van doen. Stil kunnen zijn is een voorwaarde om verbinding met jezelf en de ander te ervaren, je bewust te zijn van wat in je en om je heen is. Het is inchecken bij jezelf. Als je in stilte kunt zijn met wat er nu is, ervaar je dat je niet ten onder hoeft te gaan aan emoties als boosheid en verdriet. Stilte maakt je bewust van wat er is, en vanuit dat bewustzijn heb je altijd de keuze.
Je kunt stilte creëren door alleen te zijn of een plek in de natuur op te zoeken, maar ook door gewoon even je ogen te sluiten en naar binnen te keren. Voor mijn werk als coach heb ik stilte en alleen-zijn nodig, om te kunnen schrijven en te kunnen delen. Hoe zich dat verhoudt tot het opbouwen van een bedrijf en het mezelf als coach kenbaar maken, weet ik niet. Daar ben ik zoekend in.”