Drie spelers, één saxofonist. Samen brengen zij in een minimalistische setting het verhaal van een moeder, die geen contact meer heeft met haar volwassen dochter. Een verhaal dat is samen te vatten als een zoektocht naar de vraag: waarom?
'Uit mijn leven' is een theaterproductie met nagesprek. De voorstelling is gebaseerd op het autobiografische boek 'Uit contact' van Vera van Brakel.
Net als Vera zoekt ook de vrouw in de voorstelling, gespeeld door Annelies Kaan, naar antwoorden op de vraag waarom haar dochter het contact met haar heeft verbroken. Ze probeert die te vinden door stil te staan bij haar eigen levensverhaal, maar zonder resultaat: 'Ik begrijp het niet, we zijn zo'n liefdevol gezin!' Op een paar korte momenten na, waarin je ziet hoe de dochter (gespeeld door Aukje Lausberg) reageert op een aantal levensgebeurtenissen, belicht de voorstelling alleen het perspectief van de moeder. Hoe de dochter tot haar besluit is gekomen, blijft ook voor het publiek een vraagteken.
De waarom-vraag ('Waarom verbrak mijn kind het contact? Wat heb ik fout gedaan?') is een oordelende vraag, een vraag naar schuld. Maar als 'Uit mijn leven' iets duidelijk maakt, is het wel dat bij vervreemding het woord 'schuld' lang niet altijd passend is. Je zou de moeder gunnen dat ze de waarom-vraag kon vervangen door de vraag 'Hoe is de verwijdering tussen ons ontstaan?'
Ondanks het eenzijdige perspectief op de ontstaansgeschiedenis wordt de voorstelling nergens een aanklacht. Dat blijkt ook uit de keuze voor de term 'ouderverlating', een term die al een stuk minder beschuldigend klinkt dan de helaas nog vaak gebezigde term 'ouderverstoting'. Ook in het nagesprek met het publiek, dat voor een groot deel uit lotgenoten bestaat, is deze respectvolle benadering voelbaar.
Breuken tussen ouders en kinderen komen veel voor en veroorzaken rouw die niet ophoudt, maar zijn vaak moeilijk bespreekbaar door onbegrip, oordelen, schaamte en schuldgevoelens. Alleen al de aandacht voor dit onderwerp maakt 'Uit mijn leven' tot een waardevolle productie. Daarbij biedt de vorm een unieke kans om met lotgenoten in contact te komen. Ik hoop daarom dat De Belevenisfabriek mogelijkheden vindt om deze voorstelling ook buiten Amersfoort te brengen en ermee door heel Nederland te toeren.
Dank Anita. Deze voorstelling is inderdaad geïnspireerd op het verhaal van de moeder. Van mij. De waarom vraag is zeker geen oordelende vraag of een vraag naar schuld. Ik heb je dat in ons gesprek na de voorstelling ook toegelicht. Het is veel meer een ‘willen begrijpen’. Je hebt ook kunnen horen dat ik het gebeuren tussen mij en mijn dochter heel veel geanalyseerd heb. Waarin juist ook de vraag:”hoe is de verwijdering ontstaan” een terugkerende vraag is geweest.
Ik heb een boek geschreven vanuit het perspectief van de moeder, van mij. Het is míjn verhaal. Je kunt dat eenzijdig noemen. Maar het verhaal van de kinderen wordt weer op andere plekken verteld.
Met jou hoop ik dat er door…