Een paar jaar geleden schreef ik in opdracht van een bouwbedrijf een aantal artikelen voor een medewerkersmagazine. Het thema van het magazine was ‘samenwerken’. Een van de artikelen moest gaan over de visie en strategie voor de komende jaren. Waar staat het bedrijf nu en waar wil het naartoe?
Ik interviewde de directeur en schreef een eerste opzet voor het artikel. Daarbij koos ik voor een drieluik: verleden – heden – toekomst, met vooraf een korte introductie en ernaast een korte kadertekst over het belang van samenwerken in de bouw. Alles wat we tijdens het interview hadden besproken en dat in het artikel moest staan, stond erin. En toch… er ontbrak nog iets. De tekst was te ‘plat’, te weinig inspirerend.
Ineens moest ik denken aan Antoine de Saint-Exupéry, een Franse piloot en schrijver. Hij werd beroemd met het boekje Le Petit Prince. Saint-Exupéry zei ooit: “If you want to build a ship, don’t drum up people to collect wood and don’t assign them tasks and work, but rather teach them to long for the endless immensity of the sea.” Met andere woorden: het gaat uiteindelijk niet om tools, vaardigheden of technische kennis, maar om aanwakkeren van verlangen, motivatie, passie. Met cijfers, feiten en argumenten overtuig je medewerkers niet. Wél met een vergezicht dat raakt aan verlangen. Een vergezicht waar je voor warmloopt, waar je bij wilt horen en waaraan je je met trots wilt verbinden.
Met dat in mijn achterhoofd herschreef ik de eerste opzet van het artikel (door Karel Witteveen ‘sneuvelversie’ genoemd, prachtig vind ik dat). Alles wat erin moest staan, bleef erin. Ik voegde alleen hier en daar – vooral aan het begin van elke nieuwe paragraaf - een paar zinnen toe of veranderde de volgorde.
En plotseling dééd de tekst iets. Hij maakte trots, heel trots. Hij maakte duidelijk hoe het bouwbedrijf wilde bijdragen aan een betere wereld. De strategische keuzes die in de eerste versie van het artikel nog droge managementtaal leken, werden ineens volkomen logisch.
Het verschil tussen de sneuvelversie en de tweede versie van dit artikel heeft mij een les geleerd die ik nooit meer vergeet: om te kunnen overtuigen, moet je kunnen inspireren. Ik schreef daar al eerder een blog over: no persuasion without inspiration. Met cijfers en argumenten raak je geen harten. Het gaat erom dat een tekst je uit de waan van de dag tilt en boven jezelf laat uitstijgen. Zodat je, gedreven door verlangen, als vanzelf in beweging komt om jouw bijdrage te leveren.