‘356 patiënten overleden, 852 nieuwe patiënten, in totaal 6412 positief geteste personen’, meldt het RIVM. ‘5 doden en 18 zieken in Hasselt’, kopt De Stentor. De coronacijfers vliegen ons om de oren en jagen ons angst aan. Want meten is weten, nietwaar. En aan die harde cijfers is niet aan te ontkomen, tenzij je je volledig afsluit van alle on- en offline media.
Ben ik nou de enige wie die absolute getallen weinig zeggen?
Ik mis context, een kader. Meten is weten, maar weten is nog niet interpreteren. Voor zover mij bekend wordt er bij het jaarlijks rondwarende influenzavirus niet dagelijks een update van het aantal doden gegeven. Hoeveel mensen sterven daar eigenlijk aan? Volgens de website volksgezondheidenzorg.info overleden in 2018 1.207 mensen aan influenza, maar bij dit cijfer wordt meteen ook opgemerkt dat het hier waarschijnlijk om een onderschatting ging, omdat influenza niet altijd wordt gemeld als onderliggende doodsoorzaak. Veroorzaakt het coronavirus meer doden? En hoe verhoudt dit virus zich tot de vijf doodsoorzaken die in ons land normaal gesproken de hoogste sterftecijfers veroorzaken: dementie, longkanker, beroerte, coronaire hartziekten en hartfalen?
En dan het aantal nieuwe patiënten. Getest worden in ons land alleen de ernstig zieke mensen. Een groot deel krijgt slechts lichte griepverschijnselen en wordt niet getest. Hoeveel mensen hebben het coronavirus al gehad en zijn inmiddels waarschijnlijk immuun? We hebben geen idee. Dus houden we maar vast aan het aantal mensen bij wie een test is afgenomen. Dan hebben we in ieder geval harde cijfers om over te communiceren. Ook al is het de vraag wat die cijfers betekenen. Over al die mensen zich die na een paar dagen hoesten inmiddels weer prima voelen, wordt in ieder geval met geen woord gerept.
Wat is nu eigenlijk de zin van het communiceren van dit soort nephouvast-cijfers?